سلام گل پسر مامان، قند ونباتم....
این پست رو با تاخیر برات گذاشتم...عزیز دلم 21بهمن با شیر مامانی خداحافظی کردی.....
روز خیلییییییییییی خیلییییییییییی سختی بود (بهتره بگم روزهای سختی بودن!)
یک هفته همش کارمون شده بود پارک رفتن... بعضی روزها خیلی سرد بود ولی واسه اینکه بهانه گیریت کمتربشه میبردمت بیرون( تازه میفهمم چرا مامانم میگفت تا بهار بهت شیر بدم! اما چون خیلی کم غذا میخوردی و دکترت هم چند ماه پیش گفته بود دیگه بهت شیر ندم یدفعه تصمیم گرفتم تحریم رو شروع کنم!)
تو خونه هم که فقط و فقط باید باهات بازی میکردم و کتاب میخوندم.دلم خیلی واست میسوخت دو روز اولش که وقتی بهونه میگرفتی و گریه میکردی منم گریه میکردم... ولی چاره ای نبود...
امیدوارم همیشه سالم وسلامت باشی پسر نازم و این اولین و آخرین غمت باشه...
حالا چند تا ازعکسهای اون روزها رو واست میذارم:
جمجمک بازی....
کلاغ پر....
عزیز دلم از بین کتابهایی که میخوندم واست عاشق قصه ی شنگول و منگول شدی... خودت هم خیلی قشنگ واسم تعریف میردی... وقتی عکس آقا گرگه رو میدیدی محکم میزدیش و عکس بره ها ( به قول خودت نی نی! ) رو بوس میکردی...!
یکی دیگه از کارهایی که تونست بهم کمک کنه گذاشتن سی دی های کارتون و ترانه کودکانه بود... البته خودمم باید تمام مدت باهات نگاه میکردم....
تنها چیزی که از فردا میدانم این است که خدا قبل از خورشید بیدار است...
از او میخواهم که قبل از همه در کنار تو باشد....
